Kuzmanović je rekao da su tokom proteklih 29 godina donesena 124 amandmana na Ustav Republike Srpske, što znači da su dvije trećina Ustava promijenjene.
“Mijenjali su ga ovlašteni, ali znatno više neovlašteni organi, ustanove i pojedinci, među kojima prednjače visoki predstavnici sa 83 nametnuta amandmana”, rekao je Kuzmanović.
On je naglasio da je zbog toga krajnje vrijeme da prestane bilo kakav uticaj međunarodne zajednice i da prestane rad OHR-a, te da se konstitutivnim narodima u BiH prepusti rješavanje unurašnjih političkih, ekonomskih, pa i ustavnih pitanja.
Kuzmanović je podsjetio da je bilo nekoliko pokušaja institucija Republike Srpske da se mijenja Ustav, ali su faktori političkog Sarajeva to onemogućili.
– Bilo bi dobro da Narodna skupština Republike Srpske pokrene postupak promjene ili donošenja novog ustava i da formira ekspertsku grupu za izradu nacrta ustava. Možda će politička klima biti bolja, pa da se donese novi ustav Srpske – istakao je Kuzmanović.
On je rekao da formiranje Republike Srpske i donošenje Ustava predstavljaju ostvarivanje volje građana da žive i rade u slobodnoj i demokratskoj državotvornoj jedinici i da ostvaruju punu zaštitu ljudskih prava i sloboda, socijalnu pravdu i vladavinu prava.
– Sadržaj i vrijeme donošenja Ustava Republike Srpske iz februara 1992. godine neodoljivo podsjeća na Sretenjski ustav Srbije iz 1835. godine, jer su oba ta akta izraz državnosti i volje naroda – rekao je Kuzmanović.
On je naveo da Ustav od 28. februara 1992. godine predstavljao moderni, demokratski i mirnodopski dokument koji je donesen prije izbijanja ratnih sukoba u BiH.
Prema njegovim riječima, to je bio treći konstitutivni akt Republike Srpske, a prvi akt je bila hrabra i dalekosežna odluka poslanika srpske provenijencije od 24. oktobra 1991. godine da se konstituiše Skupština srpskog naroda u BiH, dok je drugi važan državotvorni akt bio proglašenje Republike Srpske 9. januara 1992. godine